«Καταστροφικές παρεμβάσεις» στο Παραδοσιακό Οικισμό Φοινικίου

Δεν πέρασαν ούτε δυο μήνες από τότε που οι «πολιτιστικοί παράγοντες» του Φοινικίου είχαν καλέσει τελειόφοιτο της Αρχιτεκτονικής, σε εκδήλωση στη πλατειά του χωριού, να παρουσιάσει την εργασία του με θέμα την Παραδοσιακή Αρχιτεκτονική του Φοινικίου.
Οι «παράγοντες» τότε έδειχναν «συγκινημένοι» και οι παρόντες ευχαριστημένοι που κάποιοι «φροντίζουν» για το χωριό.

Απ’ ότι φαίνεται οι «πολιτιστικοί παράγοντες» άλλα δείχνουν πως υπηρετούν και αλλά πράττουν. Από τις «διαλέξεις» για την προστασία της αρχιτεκτονικής μας κληρονομιάς πέρασαν στη καταστροφή της.

Δεν έχει καμία σημασία αν το όμορφο δρομάκι με το καλντερίμι καταστρέφεται.

Σημασία έχει να γίνει δρόμος «παρκαρίσματος».

Δεν έχει καμία σημασία αν η διαπλάτυνση του δρόμου καταστρέφει τις εισόδους των σπιτιών.
Σημασία έχει οι «παράγοντες» (στις δέκα ημέρες του χρόνο που επισκέπτονται το χωριό) να μπορούν να παρκάρουν τα αυτοκίνητα τους έξω από το σπίτι τους.

Δεν έχει σημασία αν τα προγράμματα για την ανασυγκρότηση υποβαθμισμένων περιοχών κάνουν λόγο για την προστασία της αρχιτεκτονικής μας κληρονομιάς. «Ιδιαίτερη προσοχή θα πρέπει να δοθεί τόσο στη προστασία και διατήρηση της αρχιτεκτονικής κληρονομιάς οικισμών στο σύνολό τους ή μεμονωμένων κτιρίων ιδιαίτερου κάλλους όσο και στη διατήρηση του φυσικού περιβάλλοντος χώρου προκειμένου να διατηρηθεί η κληρονομιά της υπαίθρου...» Προγράμματα από τα οποία ο δήμος Φιλιατών προσδοκά σημαντικά χρηματικά ποσά.

Σημασία απ’ ότι φαίνεται έχουν μόνο τα χρήματα και όχι ο σκοπός για τον οποίο δίνονται.

Δεν έχει καμία σημασία αν σύμφωνα με την παράγραφο 1 του άρθρου 24 του Συντάγματος «Η προστασία του φυσικού και πολιτιστικού περιβάλλοντος αποτελεί υποχρέωση του Κράτους... Για τη διαφύλαξή του το Κράτος έχει υποχρέωση να παίρνει ιδιαίτερα προληπτικά ή κατασταλτικά μέτρα...», κατά δε την παράγραφο 6 του ίδιου άρθρου «Τα μνημεία, οι παραδοσιακές περιοχές και τα παραδοσιακά στοιχεία προστατεύονται από το Κράτος».
Σημασία έχει για κάποια τοπικά στελέχη να δείχνουν ότι βρίσκονται πάνω από τους νόμους και ότι έχουν τρόπους να τους παρακάμπτουν.

Είμαστε περίεργοι να δούμε όλους εκείνους που τόσο καιρό «κόπτονταν» για την προστασία της φύσης και της πολιτιστική μας παράδοσης, αν θα προτιμήσουν την "ένοχη" σιωπή του συμβιβασμού και του «κουκουλώματος» ή θα υψώσουν την φωνή τους.
Αν έχουν το ανάστημα, κάποια στιγμή πρέπει να το ορθώσουν. Και να το κάνουν γρήγορα γιατί σε λίγο καιρό οι καταστροφές θα είναι ανεπανόρθωτες.