Του Γιάννη Τζάνη
Δημάρχου Παραποτάμου
Ζούμε σε μια εποχή δύσκολη. Σε μια εποχή που ο τόπος μας, αλλά και η παγκόσμια κοινότητα, αντιμετωπίζουν χίλια δυο προβλήματα. Σε μια εποχή απαξίωσης των πάντων. Σε μια εποχή που τα ήθη, τα έθιμα και οι παραδόσεις της φυλής μας, φαίνεται ότι δεν μας εμπνέουν πλέον και τα ιδανικά και τα οράματα έχουν ξεθωριάσει επικίνδυνα.
Δυστυχώς, σήμερα παρατηρούμε παντού μια κοινωνική χαλαρότητα, μια πολιτική που δεν εμπνέει και μέσα ενημέρωσης που έχουν χάσει την αξιοπιστία τους.
Καθημερινά γινόμαστε μάρτυρες συζητήσεων στα ηλεκτρονικά μέσα ενημέρωσης και κυρίως στα τηλεπαράθυρα, οι οποίες δεν έχουν ούτε νόημα, ούτε ουσία και συνήθως καταλήγουν σε κοκορομαχίες.
Βλέπουμε δημοσιογράφους να σχολιάζουν και να αναλύουν την επικαιρότητα, λέγοντας τα ίδια και τα ίδια και να γίνονται τιμητές των πάντων.
Η διαφθορά, η ρεμούλα και τα σκάνδαλα βρίσκονται στην ημερήσια διάταξη και πνίγουν ότι καλό και ηθικό έχει απομείνει σ’ αυτόν τον τόπο.
Τα ομόλογα, οι Πακιστανοί, οι κουμπάροι, τα καρτέλ, ο Ζαχόπουλος, το Βατοπαίδι, οι μίζες, το αλισβερίσι στις άγονες γραμμές του Αιγαίου, η Siemens και πολλά άλλα μικρότερα σκάνδαλα, δηλητηριάζουν την πολιτική ζωή του τόπου. Οι ληστείες, οι κλοπές, οι αποδράσεις, οι νονοί της νύχτας και κάθε άλλης μορφής εγκληματικές ενέργειες αποτελούν μέρος της καθημερινής μας ζωής.
Τα νοσοκομεία, χωρίς το απαραίτητο νοσηλευτικό και ιατρικό προσωπικό, χωρίς καν τα υλικά καθημερινής χρήσης, υπολειτουργούν, για να μην πούμε ότι βρίσκονται υπό διάλυση. Η παιδεία πάει από το κακό στο χειρότερο. Έχει χάσει εδώ και καιρό το δημόσιο χαρακτήρα της αφού οι πολίτες είναι αναγκασμένοι να δαπανούν πολλά χρήματα στα φροντιστήρια και στην παραπαιδεία για να μπορέσουν τα παιδιά τους να αποκτήσουν τις γνώσεις που τους χρειάζονται για να προχωρήσουν. Γνώσεις που δεν τους παρέχονται πλέον στο, λεγόμενο, δημόσιο σχολείο.
Η ακρίβεια, ο μαρασμός της αγοράς και η ανεργία οδηγούν όλο και πιο πολλά στρώματα της Ελληνικής κοινωνίας να ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας.
Τα τεράστια ελλείμματα που παρουσιάζει ο προϋπολογισμός του Κράτους οδηγούν τη Χώρα σε νέα επιτήρηση και σε υπέρογκο δανεισμό με επαχθείς όρους.
Η φορολογία έχει γίνει δυσβάσταχτη για τα λαϊκά στρώματα που καλούνται από την Κυβέρνηση να πληρώσουν το μάρμαρο της δικής της ανικανότητας.
Η κατασπατάληση των αποθεμάτων όλων των ταμείων με τα περίφημα ομόλογα, τα οδήγησαν σε χρεοκοπία, με αποτέλεσμα οι συνταξιοδοτούμενοι να χρειάζονται χρόνια να εισπράξουν το εφάπαξ, κάτι που συμβαίνει για πρώτη φορά μετά την μεταπολίτευση στον τόπο μας.
Η δυσμενής οικονομική κατάσταση της χώρας, αλλά και οι ατυχείς χειρισμοί ζητημάτων που αφορούν την εξωτερική μας πολιτική, οδήγησαν δυστυχώς την πατρίδα μας σε πλήρη απαξίωση.
Μπροστά σ’ αυτή την κατάσταση, οι κυβερνώντες αντί να προβληματίζονται και να παίρνουν σοβαρά και αποτελεσματικά μέτρα για να αλλάξουν τα πράγματα, κλείνουν πραξικοπηματικά τη βουλή για να παραγραφούν τα σκάνδαλα και όλα τα ανομήματά τους. Ισχυρίζονται μονότονα ότι για όλα φταίει η διεθνής κατάσταση, τη στιγμή που όλοι γνωρίζουμε ότι η κρίση στην πατρίδα μας προϋπήρχε της διεθνούς ύφεσης.
Οι πολίτες έχουν χάσει την εμπιστοσύνη στο κοινοβούλιο, τη δικαιοσύνη και το συνδικαλισμό που αποτελούν τα βάθρα της δημοκρατίας, αλλά και σε θεσμούς της κοινωνίας όπως είναι η εκκλησία και η αστυνομία. Θεωρούν ότι δεν υπάρχουν πλέον πολιτικοί με αξίες στους οποίους μπορούν να στηρίξουν τις ελπίδες για ένα καλύτερο αύριο.
Είναι η πρώτη φορά, στη νεότερη ιστορία της πατρίδας μας, που διαφαίνεται ότι θα παραδώσουμε στα παιδιά μας, μια Ελλάδα χειρότερη από αυτή που παραλάβαμε από τους πατεράδες και τους προγόνους μας.
Σήμερα, κάθε καλοπροαίρετος πολίτης, εύλογα αναρωτιέται που πάει τελικά αυτός ο τόπος; Πόσο θα συνεχιστεί ακόμη ο κατήφορος; και σε τελική ανάλυση χάθηκε οριστικά η ελπίδα;
Η αυθόρμητη απάντηση σ’ αυτά τα ερωτήματα είναι ότι με τη σημερινή κατάσταση, μ’ αυτό τον τρόπο διακυβέρνησης της χώρας, τίποτε δεν πρόκειται ν’ αλλάξει. Ο κ. Καραμανλής και η κυβέρνησή του, δυστυχώς διέψευσαν και τον πιο ένθερμο υποστηρικτή τους αφού από όσα με στόμφο, με μεγάλα λόγια και με περίσσια αλαζονεία διακήρυττε προεκλογικά δεν έπραξε το παραμικρό ή μάλλον έπραξε τα εντελώς αντίθετα. Ακόμη ηχούν στ’ αυτιά του Ελληνικού λαού οι διακηρύξεις για διαφάνεια, για πάταξη της διαφθοράς και πάσης φύσεως παράνομων ενεργειών, για νοικοκύρεμα των οικονομικών, για σεμνότητα και ταπεινότητα. Τόσο αρεστά και πειστικά, ήταν τα λόγια του κ. Καραμανλή, τόσο ευχάριστα ηχούσαν στα αυτιά όλων μας, ανεξάρτητα της κομματικής προτίμησης, που έδιναν ελπίδα για ένα καλύτερο αύριο.
Σήμερα, πέντε και πλέον χρόνια μετά, διαπιστώνουμε ότι όλα αυτά τα λόγια δεν ήταν τίποτε άλλο παρά λόγια κενά, λόγια χωρίς περιεχόμενο και οι διακηρύξεις ευκαιριακές, προκειμένου να ξεγελάσουν τον Ελληνικό λαό και να αποσπάσουν την ψήφο του.
Παρόλα αυτά, επειδή είναι γνωστό ότι η ελπίδα πεθαίνει τελευταία, πιστεύουμε ότι μια άλλη κυβέρνηση, με άλλο ήθος, με άλλη νοοτροπία, με όρεξη για δουλειά και με όραμα για τον τόπο, μπορεί ν’ αλλάξει αυτή την κατάσταση και να οδηγήσει τη χώρα στην ανάπτυξη, την προκοπή και την πρόοδο.
Το Π.Α.Σ.Ο.Κ., που όλα δείχνουν ότι θα είναι η επόμενη κυβέρνηση στη χώρα, έχει την ευκαιρία να αποδείξει ότι μπορεί ν’ αλλάξει αυτή τη δυσάρεστη κατάσταση που βιώνουμε σήμερα. Φυσικά αυτό ούτε απλό, ούτε εύκολο είναι. Χρειάζεται να γίνουν πολλά και πάνω απ’ όλα χρειάζεται να γίνουν συγκεκριμένες ενέργειες όπως:
· Να πει την αλήθεια στον Ελληνικό λαό πριν από τις εκλογές και να σταματήσει επιτέλους αυτό το τροπάριο της “καμένης γης” που ακούγεται μονότονα από τα κόμματα όταν έρχονται στην εξουσία.
· Να απαλλαγεί από τα βαρίδια και τα λάθη του παρελθόντος.
· Να στηριχθεί σε άφθαρτους ανθρώπους, παλαιούς και νέους, οι οποίοι θα έχουν όρεξη για δουλειά και όραμα για τον τόπο.
Θεωρούμε ότι το Π.Α.Σ.Ο.Κ. αποτελεί την τελευταία ελπίδα του Ελληνικού λαού που θα βγάλει τη χώρα από το τέλμα που βρίσκεται σήμερα, θα την οδηγήσει μπροστά, και θα επαναφέρει την εμπιστοσύνη του στους πολιτικούς και στην πολιτική που τον τελευταίο καιρό δυστυχώς βρίσκονται σε πλήρη απαξίωση.
Σε διαφορετική περίπτωση, αν δηλαδή δεν γίνουν όλα αυτά και αποτύχει και το Π.Α.Σ.Ο.Κ., τότε ο τόπος θα οδηγηθεί σε ακυβερνησία και η πολιτική ζωή θα Ιταλοποιηθεί με ό,τι αυτό συνεπάγεται για το μέλλον της πατρίδας μας.
Δυστυχώς, σήμερα παρατηρούμε παντού μια κοινωνική χαλαρότητα, μια πολιτική που δεν εμπνέει και μέσα ενημέρωσης που έχουν χάσει την αξιοπιστία τους.
Καθημερινά γινόμαστε μάρτυρες συζητήσεων στα ηλεκτρονικά μέσα ενημέρωσης και κυρίως στα τηλεπαράθυρα, οι οποίες δεν έχουν ούτε νόημα, ούτε ουσία και συνήθως καταλήγουν σε κοκορομαχίες.
Βλέπουμε δημοσιογράφους να σχολιάζουν και να αναλύουν την επικαιρότητα, λέγοντας τα ίδια και τα ίδια και να γίνονται τιμητές των πάντων.
Η διαφθορά, η ρεμούλα και τα σκάνδαλα βρίσκονται στην ημερήσια διάταξη και πνίγουν ότι καλό και ηθικό έχει απομείνει σ’ αυτόν τον τόπο.
Τα ομόλογα, οι Πακιστανοί, οι κουμπάροι, τα καρτέλ, ο Ζαχόπουλος, το Βατοπαίδι, οι μίζες, το αλισβερίσι στις άγονες γραμμές του Αιγαίου, η Siemens και πολλά άλλα μικρότερα σκάνδαλα, δηλητηριάζουν την πολιτική ζωή του τόπου. Οι ληστείες, οι κλοπές, οι αποδράσεις, οι νονοί της νύχτας και κάθε άλλης μορφής εγκληματικές ενέργειες αποτελούν μέρος της καθημερινής μας ζωής.
Τα νοσοκομεία, χωρίς το απαραίτητο νοσηλευτικό και ιατρικό προσωπικό, χωρίς καν τα υλικά καθημερινής χρήσης, υπολειτουργούν, για να μην πούμε ότι βρίσκονται υπό διάλυση. Η παιδεία πάει από το κακό στο χειρότερο. Έχει χάσει εδώ και καιρό το δημόσιο χαρακτήρα της αφού οι πολίτες είναι αναγκασμένοι να δαπανούν πολλά χρήματα στα φροντιστήρια και στην παραπαιδεία για να μπορέσουν τα παιδιά τους να αποκτήσουν τις γνώσεις που τους χρειάζονται για να προχωρήσουν. Γνώσεις που δεν τους παρέχονται πλέον στο, λεγόμενο, δημόσιο σχολείο.
Η ακρίβεια, ο μαρασμός της αγοράς και η ανεργία οδηγούν όλο και πιο πολλά στρώματα της Ελληνικής κοινωνίας να ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας.
Τα τεράστια ελλείμματα που παρουσιάζει ο προϋπολογισμός του Κράτους οδηγούν τη Χώρα σε νέα επιτήρηση και σε υπέρογκο δανεισμό με επαχθείς όρους.
Η φορολογία έχει γίνει δυσβάσταχτη για τα λαϊκά στρώματα που καλούνται από την Κυβέρνηση να πληρώσουν το μάρμαρο της δικής της ανικανότητας.
Η κατασπατάληση των αποθεμάτων όλων των ταμείων με τα περίφημα ομόλογα, τα οδήγησαν σε χρεοκοπία, με αποτέλεσμα οι συνταξιοδοτούμενοι να χρειάζονται χρόνια να εισπράξουν το εφάπαξ, κάτι που συμβαίνει για πρώτη φορά μετά την μεταπολίτευση στον τόπο μας.
Η δυσμενής οικονομική κατάσταση της χώρας, αλλά και οι ατυχείς χειρισμοί ζητημάτων που αφορούν την εξωτερική μας πολιτική, οδήγησαν δυστυχώς την πατρίδα μας σε πλήρη απαξίωση.
Μπροστά σ’ αυτή την κατάσταση, οι κυβερνώντες αντί να προβληματίζονται και να παίρνουν σοβαρά και αποτελεσματικά μέτρα για να αλλάξουν τα πράγματα, κλείνουν πραξικοπηματικά τη βουλή για να παραγραφούν τα σκάνδαλα και όλα τα ανομήματά τους. Ισχυρίζονται μονότονα ότι για όλα φταίει η διεθνής κατάσταση, τη στιγμή που όλοι γνωρίζουμε ότι η κρίση στην πατρίδα μας προϋπήρχε της διεθνούς ύφεσης.
Οι πολίτες έχουν χάσει την εμπιστοσύνη στο κοινοβούλιο, τη δικαιοσύνη και το συνδικαλισμό που αποτελούν τα βάθρα της δημοκρατίας, αλλά και σε θεσμούς της κοινωνίας όπως είναι η εκκλησία και η αστυνομία. Θεωρούν ότι δεν υπάρχουν πλέον πολιτικοί με αξίες στους οποίους μπορούν να στηρίξουν τις ελπίδες για ένα καλύτερο αύριο.
Είναι η πρώτη φορά, στη νεότερη ιστορία της πατρίδας μας, που διαφαίνεται ότι θα παραδώσουμε στα παιδιά μας, μια Ελλάδα χειρότερη από αυτή που παραλάβαμε από τους πατεράδες και τους προγόνους μας.
Σήμερα, κάθε καλοπροαίρετος πολίτης, εύλογα αναρωτιέται που πάει τελικά αυτός ο τόπος; Πόσο θα συνεχιστεί ακόμη ο κατήφορος; και σε τελική ανάλυση χάθηκε οριστικά η ελπίδα;
Η αυθόρμητη απάντηση σ’ αυτά τα ερωτήματα είναι ότι με τη σημερινή κατάσταση, μ’ αυτό τον τρόπο διακυβέρνησης της χώρας, τίποτε δεν πρόκειται ν’ αλλάξει. Ο κ. Καραμανλής και η κυβέρνησή του, δυστυχώς διέψευσαν και τον πιο ένθερμο υποστηρικτή τους αφού από όσα με στόμφο, με μεγάλα λόγια και με περίσσια αλαζονεία διακήρυττε προεκλογικά δεν έπραξε το παραμικρό ή μάλλον έπραξε τα εντελώς αντίθετα. Ακόμη ηχούν στ’ αυτιά του Ελληνικού λαού οι διακηρύξεις για διαφάνεια, για πάταξη της διαφθοράς και πάσης φύσεως παράνομων ενεργειών, για νοικοκύρεμα των οικονομικών, για σεμνότητα και ταπεινότητα. Τόσο αρεστά και πειστικά, ήταν τα λόγια του κ. Καραμανλή, τόσο ευχάριστα ηχούσαν στα αυτιά όλων μας, ανεξάρτητα της κομματικής προτίμησης, που έδιναν ελπίδα για ένα καλύτερο αύριο.
Σήμερα, πέντε και πλέον χρόνια μετά, διαπιστώνουμε ότι όλα αυτά τα λόγια δεν ήταν τίποτε άλλο παρά λόγια κενά, λόγια χωρίς περιεχόμενο και οι διακηρύξεις ευκαιριακές, προκειμένου να ξεγελάσουν τον Ελληνικό λαό και να αποσπάσουν την ψήφο του.
Παρόλα αυτά, επειδή είναι γνωστό ότι η ελπίδα πεθαίνει τελευταία, πιστεύουμε ότι μια άλλη κυβέρνηση, με άλλο ήθος, με άλλη νοοτροπία, με όρεξη για δουλειά και με όραμα για τον τόπο, μπορεί ν’ αλλάξει αυτή την κατάσταση και να οδηγήσει τη χώρα στην ανάπτυξη, την προκοπή και την πρόοδο.
Το Π.Α.Σ.Ο.Κ., που όλα δείχνουν ότι θα είναι η επόμενη κυβέρνηση στη χώρα, έχει την ευκαιρία να αποδείξει ότι μπορεί ν’ αλλάξει αυτή τη δυσάρεστη κατάσταση που βιώνουμε σήμερα. Φυσικά αυτό ούτε απλό, ούτε εύκολο είναι. Χρειάζεται να γίνουν πολλά και πάνω απ’ όλα χρειάζεται να γίνουν συγκεκριμένες ενέργειες όπως:
· Να πει την αλήθεια στον Ελληνικό λαό πριν από τις εκλογές και να σταματήσει επιτέλους αυτό το τροπάριο της “καμένης γης” που ακούγεται μονότονα από τα κόμματα όταν έρχονται στην εξουσία.
· Να απαλλαγεί από τα βαρίδια και τα λάθη του παρελθόντος.
· Να στηριχθεί σε άφθαρτους ανθρώπους, παλαιούς και νέους, οι οποίοι θα έχουν όρεξη για δουλειά και όραμα για τον τόπο.
Θεωρούμε ότι το Π.Α.Σ.Ο.Κ. αποτελεί την τελευταία ελπίδα του Ελληνικού λαού που θα βγάλει τη χώρα από το τέλμα που βρίσκεται σήμερα, θα την οδηγήσει μπροστά, και θα επαναφέρει την εμπιστοσύνη του στους πολιτικούς και στην πολιτική που τον τελευταίο καιρό δυστυχώς βρίσκονται σε πλήρη απαξίωση.
Σε διαφορετική περίπτωση, αν δηλαδή δεν γίνουν όλα αυτά και αποτύχει και το Π.Α.Σ.Ο.Κ., τότε ο τόπος θα οδηγηθεί σε ακυβερνησία και η πολιτική ζωή θα Ιταλοποιηθεί με ό,τι αυτό συνεπάγεται για το μέλλον της πατρίδας μας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου